Posted in Մայրենի

Իմ առաջին օրը ճամբարում

Ես առջին օրը եկա դպրոց և զարմացա, որովհետև այդ օրը դաս չէինք անում, այլ պարում էինք ; իհարկե ես չեմ սիրում պարել, բայց քանի որ ընկերներս պարում էին ,ես էլ փորձեցի ;Հետո հայլեի մուլտֆիլմը դիտեցինք նկարներ նկարեցինք, թարքմացինք մուլտֆիլմը;

Posted in Մայրենի

ԱՇՈՒՆ ՕՐ

Սևուկ ամպեր վար եկան
Օրան, օրան,
Սարի վրա շար եկան։
Ծագեց առավոտ
Պաղեց, սառավ օդ։

Գոռաց երկինք, բուք արավ,
Հևաց, հևաց.
Ծերուկ երկիր սուգ արավ։
Ճաքեց հեռուն ամպ,
Երկիր դողաց-բա՛մբ։

Բողբոջ արև շող կապեց,
Դողաց, սողաց,
Արյուն-ամպից քող կապեց։
Վառեց լեռան լանջ,
Լեռան ցավատանջ։

Տեղաց անձրև մաղ տալով,
Մարմանդ-մարմանդ,
Հոգնած տերև շաղ տալով։

Posted in Մայրենի

Ես․․․

Վաղո՜ւց, շա՜տ վաղուց, աշխարհում միայն մի բառ կար՝ «Ես»: Եթե մեկնումեկը ուզում էր ասել.«Բարև, ես եմ», -ուղղակի ասում էր՝ . «ԵՍ»: Եթե ուզում էր ասել. «Ինձ մի նարի՜նջ տուր», կամ՝ «Ի՜նչ գեղեցիկ ծառ է», «Ծիտիկը ծլվլում է», դարձյալ միայն մի բառ էր ասում՝ «Ես»:

Continue reading “Ես․․․”

Posted in Ես և շրջակա աշխարհը, Մայրենի

100 փաստ գայլերի մասին

1. Որոշելով եղանակային պայմանները ՝ գայլերը ունակ են լսել ձայնային ազդանշաններ, որոնք հնչում են 9 կիլոմետր հեռավորության վրա:ad

2. Գայլի արյունը, որը վիկինգները խմում էին ճակատամարտից առաջ, բարձրացրեց բարոյականությունը:

3. Գայլերի առաջին պատկերները հայտնաբերվել են քարանձավներում, որոնք 20 000 տարեկան են:

4. Գայլերը ունակ են տարբերակել ավելի քան 200 միլիոն հոտ:

5. Գայլի ձագերը միշտ կապույտ աչքերով են ծնվում:

6. Նա-գայլը ձագեր է ունենում շուրջ 65 օր:

7. Գայլի ձագերը միշտ ծնվում են կույր ու խուլ:

8. Գայլերը ցամաքային գիշատիչներ են:

9. Հին ժամանակներում գայլերը ապրում էին միայն անապատներում և արևադարձային անտառներում:ad

10. Գայլերի ոհմակը կարող է ներառել 2-3 անհատ և 10 անգամ ավելին:

Continue reading “100 փաստ գայլերի մասին”

Posted in Մայրենի

Մրգային ընկերները

Lինում է չի լինում, մի Ավոկադո է լինում, ում անունը Սուշո էր։ Նա ապրում էր անտառի խորքում։ Եթե նա ուզում էր իր ընկերոջ մոտ գնալ, նա պետք է անցներ գետը։ Նա շատ էր սիրում իր ընկեր Կրիպոչիկի մոտ գնալ, որովհետև նա շատ բարի էր և նրան կոնֆետ էր տալիս։

-Դե լավ գնամ Կրիպչիկի մոտ․-ասաց Սուշոն։

-Նա գնաց գնաց և մեկել գետի միջից մի ձմերուկ դորս թռավ։

-Այս ի՞նչ է․-ասաց Սուշոն։

-Բարև իմ անունը Վիկի է․-ասաց ձմերուկը։

-Դու ուրս գնում․-ասաց Վիկին։

-Ես գնում եմ իմ ընկեր Կրիպոչիկի մոտ․-ասաց Սուշոն։

-Եսել եմ ուզում քոհետ գալ․-ասաց Վիկին։

-Եվ նրանք գնացին Կրիպոչիկի տուն։Նրանք հասան Կրպոչիկի տուն։Կրպոչիկը նրանց դիմավրեց և հյուրասիրեց կոնֆետներով։Նրանք գնացին ծովափ,լողալու։Իսկ կոնֆետները թողեցին ծովափին։Բայց Սուշոն լողալ չգիտեր։Ու վիկին գնաց նրան փրկելու։Վիկին լողալով գնաց Սուշոյի մոտ,Սուշոն խրատակվոմ էր։Վիկին Սուշային փրկեց։ Եվ նրանք գնացին ծովափու սկսեցին խաղալ։

Posted in Մայրենի

Դոնալդ Բիսեթ: Ցանկությունների ծառը

Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր:

Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում  գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին:

Մի օր նա կանգնեց կախարդականծառի տակ ու ասաց.
_Ուզում եմ, որ  մեր թաղում ապրող բոլոր  աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա:

Continue reading “Դոնալդ Բիսեթ: Ցանկությունների ծառը”